Monday, April 16, 2007

sigh.

lechas.

ano bang problema ng internet ngaun? naka connect nman pro wala akong magawa kahit isang activity. ni access sa yahoo wala, ni access sa kahit anong website, WALA!!! lalo na sa blogger. ayaw. naku.
isa na ba itong pahiwatig? na..kailangan kong bawas-bawasan ang pag-internet ko? ehh! nagyon na nga lang ako nakapag internet, simula nung sabado. [haha :)]

eh,nako nako. badtrip nako. buti nalang may notepad para malabasan ng galit. try niyo, pag ayaw magsign in sa kahit anong blog niyo, mag notepad nalang kayo. masaya.
so yun.leche, 30 minutos [and counting] nako nagdudusa at naghahangad na maging matino itong computer.
anyway..events:

April 14, Saturday: wala naman masyadong nangyari maraming nangyari..bukod sa sobrang init. at yun, may magandang nangyari nung hapon na lubos na ikinatuwa ko. at nung gabi, meron namang nangyari na lubos kong ikinalungkot: isang away.

ayokong makakita ng nag-aaway. lalo na kapag mga mahal mo sa buhay. kasi, pag nag-aaway...wala naman akong magawa. gustuhin ko mang makatulong, hindi ko alam kung ano magagawa ko para sa kanila. ayoko naman ng pakiramdam na, nag-aaway sa sila't lahat, heto pa rin ako at wala man lang nagawa. sabagay, wala akong kinalaman sa away nila.

naririnig ko yung iba nilang usapan. one way or another, nagsilbi itong aral sa akin. para na rin sa kung ano man ang mangyayari sa akin sa kinabukasan. pag nagtatrabaho nako't nasa edad na ako. hay, bakit ba ganoon?


April 15, Sunday: gumising ng maaga. 9am nagsimba. pagkatapos, sinundo si lola yeye sa bahay at dumeretso sa sta.lucia. hayun, nag gala. tapos, nung kakain na kami, may nangyari. [english mode]

food court. i was eating with them [mama,lola, lola yeye]...i have noticed that most of the people, or shall i say, almost everybody was looking on one direction--towards my right. i looked, i saw the large television. it was pacquiao's game being aired. i remembered: ya, pacquiao has a game. who won?

whoah. everyone was like, hypnotized by the television. my oh my...pacquiao really has a great impact on us Filipinos. and then, my lola was asking us: "eh, sino kayang nanalo?"...and then, the man next to our table said: "si pacquiao ho ang nanalo! knockout nga ho nung round 8."...man, he's rich again. i thought: what would he do to his money? that's a BIG amount. minus the taxes and other expenses he had...he's got a good home. a good wife, kids, great family. he's almost got the perfect life...but, on the other hand, i believe his life is in great danger. not all of us Filipinos are pleased with pacquiao's fame. we have to admit that some of us are irritated...to the extent of hating him. i know he brings honor to our country. but...

anyway. i was just amazed how people are reacting. he [pacquiao] made history...i just hope he won't be doing something stupid and he won't be changing--in a negative way.

-------------------------------------------------------------------------------------------------

i ran out of things to say.

***

No comments: